level 1
ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~
2005年06月01日 06点06分
3
level 1
ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~
2005年06月01日 06点06分
4
level 1
ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~ding~
2005年06月01日 06点06分
5